10 Aralık 2012 Pazartesi

Et Sote



Eskiden hiç et yemezdim,hatta yemeğin içinde et varsa bu yemek et kokuyor et tadı var diye huysuzluk yapıp yıllarca anneme neler çektirdim.Et niyetine sadece köfte yerdim.Hamileliğimde ise sağlıklı beslenmem gerekiyor diye ufak ufak et yemeğe başladım.Hala çok seçiyorum ve az yiyorum ama en azından evde et pişmeye başladı.Yok yağlı olmayacak,sert olmayacak,kokmayacak(kuzu eti) gibi şartlarım hala var tabii huysuzluğa devam :) Oğluş allahtan seviyor et yiyor,annesi gibi sorun çıkarmıyor.İlerde değişirmi bilemem ama şimdi o et yesin diye bende et yemekleri öğrenmeye ve yapmaya çalışıyorum.Bu yemek hazırlanması çok kolay, yanında pilav ile benim gibi et yemeği çok sevmeyen biri bile karın doyurabiliyor.


Malzemeler:

Dana parça et
2 domates
3 yeşil biber
1 soğan
2 diş sarımsak
Zeytinyağ

Hazırlanışı:
Zeytinyağ koyduğumuz bit tavada etler suyunu salıp çekene kadar pişiriyoruz.Sonra piyazlık doğranmış soğan,dilimlenmiş biber ve sarımsakları ekleyip kavuruyoruz.En sonda küp küp doğranmış domatesleri, tuz ve karabiberi ilave edip kısık ateşte sebzeler yumuşayana kadar pişiriyoruz.

Afiyet olsun.

6 Aralık 2012 Perşembe

Yine Yeniden İş

Bir ekim itibari ile yeniden iş hayatına geri döndüm.İki ay hızla geçti bile.Sanırım mert bu duruma benden daha hızlı adapte oldu.Evde geçirdiğim bir buçuk yılın sonunda hem çalışma hayatına geri dönmek hemde merti bırakmak bana inanılmaz zor geldi.Hatta bir kaç günü kendime zehir ettim uykusu,yemeği şu bu nasıl olacak diye herşeyi kendime dert edindim.Şimdi sıra ile bir hafta annane bir hafta babaanne bakıyor oğluşuma.Korktuğum gibi ne uykusunda nede yemeğinde sıkıntı yaşamadık.Dediğim gibi mert benden daha kolay bu yeni duruma alıştı.Sabahları bırakırken hiç ağlamadı hatta bize el salladı.Tabi büyükler aman ağlamasın diye her istediğini yaptıklarından biraz huy değişikliği mevcut ağlayarak her istediğini yaptırabilmeyi öğrenmiş durumda.Ama her ikisinide çok seviyor iki büyüklede farklı bir iletişimi var mertimin.Zaten genel olarak uysal bir çocuk kendi kendine vakit geçirebiliyor çoğu zaman.Ama sürekli yanında istiyor birilerini.Odadan yanından ayrıldığım anda anne buraya del diye beni çağırıyor :)Akşamları onu almaya gittiğimizde hadi eve gidelim deyince omaz diyor önce ama sonra hemen ayakkabılarını giymeye çalışıyor.Zaten bu ara deli gibi herşeye hayır diyor.Bana gelince bütün gün napıyor,uyudumu,yemek yedimi diye düşünmekle ve onu bol bol özlemekle geçiyor :)

blog yaşım :)

Daisypath Anniversary Years Ticker
Daisypath Anniversary Years Ticker